Het zijn wonderlijke weken. Mijn adrenalinepeil is nog steeds sky high van blijdschap.
Vorige week woensdag begon mijn dag met het geweldige nieuws dat ik door de voorselectie ben en een 3 minuten pitch mag houden over het onderzoek op het NtVP Congres ‘Levensloop en Trauma’. Dat is echt een geweldige kans om het onderzoek meer bekendheid te geven. En ja, absoluut ook doodeng, pitchen is toch echt een andere tak van sport dan workshops geven.
Afgelopen maandag heb ik een workshop mogen geven bij IBC IJsselstein. Het geven van workshops vind ik iedere keer weer spannend om te doen, iedere keer komt die faalangst weer om de hoek kijken. Normaal voel ik de dag ervoor de spanning alsmaar oplopen totdat de workshop achter de rug is en ik weer veilig in de auto zit. Alleen deze keer was er iets geks aan de hand. Er waren geen zenuwen te bekennen. Niet de dag ervoor. Niet in de auto op weg er naartoe. Zelfs niet toen ik stond te wachten om te mogen beginnen.
Een totale nieuwe ervaring, dat het zo ook kan. En eerlijk gezegd wist ik niet dat het zo leuk kon zijn om workshops te mogen geven. Zonder al die eigenwijze energievretende zenuwen is het zoveel makkelijker om contact te maken met de deelnemers, verbinding te maken en in gesprek te gaan. Echt geweldig!
Sterker nog, gisteren tijdens de workshop in het vacaturecafé van Eindhoven hetzelfde verhaal, opnieuw geen zenuwen en wel veel interactie en verbinding met de deelnemers. Dus ik blijf de aankomende tijd doorgaan met workshops geven, het is veel te leuk om er nu al mee te stoppen.
Online begin ik er zowaar ook steeds meer lol en handigheid in te krijgen. Na de opstartperikelen bij de eerste onlinemasterclass, het streamingskanaal deed het niet (!!), zijn de andere twee keer goed verlopen. Doordat iedereen zo actief mee deed in de chat en reageerde op mijn vragen, kon ik goed voelen wat er speelde en daarop inspelen. Alleen wat is een uur toch kort, er valt nog zoveel meer te vertellen, er zijn nog zoveel meer tips te geven. Maar goed, ik ga het voorlopig nog één keer doen om het af te leren, een gratis onlinemasterclass ‘Omgaan met baanverlies’, aanstaande maandag, 20 maart, om 11:30. Wil jij erbij zijn? Klik hier om je aan te melden.
Het laatste goede nieuws waardoor ik al dagenlang door het huis stuiter, is dat de eerste deelnemers zich hebben aangemeld voor mijn onlineprogramma ‘Omgaan met baanverlies’! Echt zo leuk. En het is zo’n fijn clubje. Stuk voor stuk gemotiveerde mensen, die graag terug willen komen bij zichzelf, los willen komen van de ellende van hun baanverlies en weer met vertrouwen naar de toekomst willen kijken. Wil jij nog meedoen? Klik hier voor meer informatie. We starten 21 maart, zin in!
Wat betreft het onderzoek, alhoewel de 500 steeds dichterbij komt, heb ik zeker nog 64 mensen nodig voor ik kan starten met de data-analyses. Met de workshops die nog gepland staan, heb ik er al vertrouwen in dat de aankomende weken gaat lukken. Mocht je nog mensen kennen die graag willen helpen met het onderzoek, dan is dit link naar de vragenlijsten.
Heerlijk al dat goede nieuws. Ik houd je op de hoogte over het verdere onderzoek en ga nu nog even volop aan de slag met de laatste voorbereidingen voor mijn onlineprogramma. Geniet van het weekend!