In april 2016 hebben de bezoekers van het Werkcafé Nuenen de eerste vragenlijsten ingevuld. Een jaar later, mei 2017, was het aantal 500 compleet ingevulde vragenlijsten bereikt. Deze zomer ben ik ondergedompeld geweest in deze enorme berg van data en zoals beloofd wil ik graag de eerste voorlopige resultaten met je delen.
De eerste resultaten in vogelvlucht:
- Zoals verwacht, de bevestiging dat je kan rouwen om het verlies van je baan. Er zijn verschillende gradaties waarneembaar in de mate van rouw, van heel mild tot zeer ernstig. Net als bij rouw na overlijden.
- De bevestiging dat deze rouwklachten na baanverlies wezenlijk iets anders zijn dan angst- en depressieve klachten en dus ook een andere aanpak behoeven.
- De rouwklachten zijn ernstiger bij mensen met een negatief zelfbeeld en mensen die vooral gebruik maken van vermijdende copingstijlen.
- Leeftijd, geslacht, functie, werkuren per week, duur van het dienstverband en dergelijke hebben geen significant effect op de mate van rouw die iemand ervaart door het verlies van diens baan. Dit toont aan dat gecompliceerde rouw bij allerlei mensen, met allerlei kenmerken voorkomt en aandacht behoeft.
- De wijze waarop iemand zijn ontslag beleefd is cruciaal in de mate van rouw die iemand ervaart. Als iemand zijn ontslag onrechtvaardig vindt, als iemand zijn ontslag niet ziet aankomen, of als iemand niet op een gepaste wijze afscheid heeft kunnen nemen, zijn de rouwklachten ernstiger. In het kader van preventie is dit geweldig nieuws, want dit geeft een mooie aanleiding om met werkgevers en personeelsfunctionarissen in gesprek te gaan.
Let wel; het zijn echt nog de voorlopige resultaten! Ik moet eerst nog verder de data in duiken, nog meer literatuur lezen en vooral veel met mijn promotor sparren om zeker te weten dat alles klopt.
Als ik meer zicht heb op de definitieve resultaten, ga ik verder met het valideren en normeren van de WerkVerliesLijst. Hiervoor ben ik nog de data aan het verzamelen van 6 maanden nameting, om het omslagpunt te kunnen bepalen vanaf wanneer iemands rouwscore blijft wat hij is. Bij rouw om een dierbare ligt dit punt op 6 maanden, of dit bij baanverlies ook zo is, is nog onduidelijk.
Wat mij betreft is dit onderzoek naar de impact van baanverlies pas het begin.
Achter de schermen ben ik al maanden in gesprek met een mogelijke samenwerkingspartner voor het vervolgonderzoek. Hierin wil ik naast verlies van baan, ook kijken na verlies van gezondheid, want je baan verliezen als gevolg van gezondheidsklachten is dubbel verlies en daarmee is de kans dat je vastloopt een stuk groter. En ja, speciaal voor die mensen wil ik een nieuwe interventie op maat gaan ontwikkelen. Kortom meer dan genoeg werk aan de winkel.
Graag verneem ik van je waar ik jou mee kan ondersteunen. Ik blijf regelmatig updates delen over de vordering van het huidige onderzoek, de validering van de WerkVerliesLijst en het nieuwe onderzoek dat stapel ligt. Wat heb jij verder nodig of wat wil jij graag weten over rouw en baanverlies? Laat het weten en geniet van de dag.